Fikstüre dair yapılan hesaplar, bu hesapların tutması halinde gerçekleşecek durumlar genelde pozitif sonuçlar üzerinden yapılır. Senaryonun kötüsü akla gelse bile düşünülmez. İşte dün akşam hesabın kitaba uymadığı skorları yaşadık. Beraberlik üzerine konsantre olunan Bursa - Trabzon mücadelesinde deplasmanda kazanan Trabzon olunca Gaziantep deplasmanında kazanarak puan farkının daha da artmamasını düşünürken kötü bir oyun sonunda 2-1 kaybettik.
Oynanan oyun üzerine konuşmak istememek bir tarafa hayalkırıklığı yaşadığımı da belirtmek isterim. Maçın başlarında skor avantajını yakalayıp ardından bir durgunluğa girip sanki Gaziantep'in neler yapacağını merak eder bir görüntüde olmak üzücü. Maçı izlerken Aykut Kocaman'ın mevcut kadro opsiyonlarından ne yapabileceği üzerine düşündüğümde aklıma çok standart Kazım / Dia ve Semih / Niang değişiklikleri gelmişti. Ancak bu durumun takımın savunma düzeni üzerinde değil 1-0 üstünlüğünü arttırabilecek bir etkisi olabilirdi belki. Fakat Aykut hoca'nın bu değişiklikleri geç geldi ve dolayısıyla 2.golü bulma konusunda zaman yaratamadık.
Sezon başından beri düzeltemediğimiz en kötü problem ise kolay gol yemek. Dün de maçın sonlarına doğru peşpeşe 2 kötü gol yedik. Maç başına 1'den fazla gol yemek maç kazanma konusunda sorun yaratıyor ve ilerleyen lig haftalarında halledilmesi gereken en önemli problem olarak gözüküyor.
Fenerbahçe'nin Bursa deplasmanı ardından ilk yarı sonuna kadar kalan fikstürünün kağıt üstünde uygunluğundan bahsedip durumu avantaja çevirmekten söz etmiştik ancak o fikstürün en zor ayaklarından Gaziantep deplasmanında 3 puan kaybedildi. Trabzon'un Bursa'da kazanmasıyla fark 8 oldu ayrıca Kayseri ile 6 puan. Bursa ile 4 puan fark ise devam ediyor. O yüzden fikstür konuşurken kağıt üstünde vurgusu yapmaya çok dikkat etmek gerek ve Fenerbahçe'nin ilk yarı sonuna kadar kazanabildiği maksimum puanı kazanıp yukarısı ile aranın kapanmasına çalışması lazım.
Kağıt üstünde uygun fikstürün en zor maçları olarak Gaziantep deplasmanı ve Olimpiyat stadındaki İBB gözüküyordu. İlk ayakta sonuç ortada, Olimpiyat stadında ise o kötü seriyi bozmak artık şart!
Oynanan oyun üzerine konuşmak istememek bir tarafa hayalkırıklığı yaşadığımı da belirtmek isterim. Maçın başlarında skor avantajını yakalayıp ardından bir durgunluğa girip sanki Gaziantep'in neler yapacağını merak eder bir görüntüde olmak üzücü. Maçı izlerken Aykut Kocaman'ın mevcut kadro opsiyonlarından ne yapabileceği üzerine düşündüğümde aklıma çok standart Kazım / Dia ve Semih / Niang değişiklikleri gelmişti. Ancak bu durumun takımın savunma düzeni üzerinde değil 1-0 üstünlüğünü arttırabilecek bir etkisi olabilirdi belki. Fakat Aykut hoca'nın bu değişiklikleri geç geldi ve dolayısıyla 2.golü bulma konusunda zaman yaratamadık.
Sezon başından beri düzeltemediğimiz en kötü problem ise kolay gol yemek. Dün de maçın sonlarına doğru peşpeşe 2 kötü gol yedik. Maç başına 1'den fazla gol yemek maç kazanma konusunda sorun yaratıyor ve ilerleyen lig haftalarında halledilmesi gereken en önemli problem olarak gözüküyor.
Fenerbahçe'nin Bursa deplasmanı ardından ilk yarı sonuna kadar kalan fikstürünün kağıt üstünde uygunluğundan bahsedip durumu avantaja çevirmekten söz etmiştik ancak o fikstürün en zor ayaklarından Gaziantep deplasmanında 3 puan kaybedildi. Trabzon'un Bursa'da kazanmasıyla fark 8 oldu ayrıca Kayseri ile 6 puan. Bursa ile 4 puan fark ise devam ediyor. O yüzden fikstür konuşurken kağıt üstünde vurgusu yapmaya çok dikkat etmek gerek ve Fenerbahçe'nin ilk yarı sonuna kadar kazanabildiği maksimum puanı kazanıp yukarısı ile aranın kapanmasına çalışması lazım.
Kağıt üstünde uygun fikstürün en zor maçları olarak Gaziantep deplasmanı ve Olimpiyat stadındaki İBB gözüküyordu. İlk ayakta sonuç ortada, Olimpiyat stadında ise o kötü seriyi bozmak artık şart!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder